can yücel

üstad. gazi yaşargil ile birlikte yurt dışı eğitim bursu kazandığı halde, babası, dönemin milli eğitim bakanı hasan âli yücel " bakan, kendi oğluna torpil yaptı derler" diyerek karşı çıktı. yazı dili akıcılığı şairliği on numara insan

Televizyonda bitkilerin ciftlestigini seyrederken aglayacak kadar duygusal olan biriymis. Sunay akın diyor.

idol gibi idol

...20 yaşında ben, 35 yaşımda ben, 40 yaşımda ben ve bugünkü ben dördümüz. birden 20 yaşımı, 35 yaşımın karşısına oturttum. 40 yaşımın karşısına da, ben geçtim. yirmi yaşım, otuz beş yaşımı tutucu buldu. kırk yaşım ikisinin de salak olduğunu söyledi. yatıştırayım dedim. "sen karışma moruk" dediler. büyük hır çıktı. komşular alttan üstten duvarlara vurdular. yirmi yaşım kırk yaşıma bardak attı. evin de içine ettiler. bende kabahat. ne çağırıyorsun tanımadığın adamları evine ...

bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne. “o olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin. demeyeceksin işte. yaşarsın çünkü. öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki. çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın. ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin onu sevdiğinden… çok sevmezsen, çok acımazsın. çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem. hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin. senin değillermiş gibi davranacaksın. hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın. onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın. çok eşyan olmayacak mesela evinde. paldır küldür yürüyebileceksin. ille de bir şeyleri sahipleneceksen, çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin. gökyüzünü sahipleneceksin, güneşi, ayı, yıldızları… mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak. “o benim.” diyeceksin. mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin… mesela gökkuşağı senin olacak. ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın. mesela turuncuya, ya da pembeye. ya da cennete ait olacaksın. çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın. hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi hayat. ilişik yaşayacaksın. ucundan tutarak… (bkz: can yücel )

diğer başlığa yazdım ama buraya da yazmak istedim fakirin gayri meşru çocuğu olursa piç, zenginin olursa yasak aşkın meyvesi olur. fakir kız peşinde koşarsa sapık, zengin koşarsa playboy olur. fakir toplanırsa çete, zengin toplanırsa toplantı olur. fakir çalarsa hırsızlık, zengin çalarsa yolsuzluk olur. kavramların bile cepteki paraya göre değiştiği bir dünya'da adalet arıyoruz..!

kaldı işte çayımız bardakta çocukluğumuz sokaklarda mutluluğumuz kursağımızda sevdiklerimiz uzaklarda gülüşlerimiz fotoğraflarda

charles bukowski ile hem tip olarak hem de edebi yönlerinin benzemesine hala inanamadığım şahsiyetin dibi insan.

sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi dilimizde akşamdan kalma bir küfür salonlar piyasalar sanat sevicileri derdim günüm insan arasına çıkarmaktı seni yakanda bir amonyak çiçeği yalnızlığım benim sidikli kontesim ne kadar rezil olursak o kadar iyi kumkapı meyhanelerine dadandık önümüzde altınbaş, altın zincir, fasulye pilakisi ardımızda görevliler, ekipler, hızır paşalar sabahları açıklarda bulurlardı leşimi öyle sıcaktı ki çöpcülerin elleri çöpcülerin elleriyle okşardım seni yalnızlığım benim süpürge saçlım ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi baktım gökte bir kırmızı bir uçak bol çelik bol yıldız bol insan bir gece sevgi duvarını aştık dustuğum yer öyle açık seçik ki başucumda bi sen varsın bi de evren saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi yalnızlığım benim çoğul türkülerim ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi

üstadın bir lafı vardı. benim hayat felsefemin temel taşlarındandır bu lafı. "şu göğüs kafesimi genişleten umudum varoldukça, güzel günlere olan inancım hiç bitmeyecek..." soyadına yakışan, büyük insan. iyi ki var oldun, iyi ki seni tanıma fırsatı bulduk.

"anladım yar'la bir olmayınca, yer'le bir oluyormuş insan."

" çiçek sulandığı kadar güzeldir kuşlar ötebildiği kadar sevimli bebek ağladığı kadar bebektir ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren, sevdiğin kadar sevilirsin. "

" soğuk harp bitti sıcak savaşlar başladı memleketim de bir içsavaş halinde memleketim bir içkanamada mezralar yanıyor köyler yanıyor içim yanıyor çocuklar ağlıyor analar ağlıyor anamız ağlıyor içerde onbin aç dışarda yüzbinlerce çıplak barış için döğüşelim döğüşelim barış için "

dinlensin diyedir gözlerimiz bu önümüzde açılıp giden manzara; bu dünya, yoruldu mu kuşlar konsun diyedir, ve tanrılar boşluktan bıkınca. ellerimize malum olur nedense suların rengi balıklarıyla, çiçekleriyle, düşünmenin huzuru ayan olur; soğuğun sessizliği hakeza. yuvarlanan yıldızlar içinde saçlarımız, boylarımız büyür usul usul; duyulmasın diye gürültüler uykularda yağmurlar yağar geceleri.

"sevgi emekmiş,emek ise,vazgeçmeyecek kadar ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş."

bugünleri şu sözleriyle enfes özetleyen aykırı şair: ''kurtarıcılar kurtara kurtara kurtardılar memleketi memleket olmaktan.''

"nasıl geçti? nasıl geçer? ne bileyim; iyi geçer, kötü geçer, 'eh işte' geçer.. ama geçer. o da geçer, bu da geçer. geçmese... geçmeyecekmiş gibi yapan bile geçer. herkes geçer. hepsi geçer. öyle derler... iyi midir geçmek? keşke kalsa bi'şeyler. birileri sabitlense, bazı duygular yüzüstü bırakıp gitmese. mesela hep özlesem seni. hep ödüm bokuna karışsa kaybedeceğimden. geçmese... keşke geçmese. geçmese ki cesaretim cehaletten olmasa. geçmese ki denk alsam ayağımı geçmese ki geçip gidemesem senden elin oğlu, elin kızı olmasak bir akşamüstü. geçmese... bir kere de geçmese!"

"bir el tutmak istersin ya bazen, ya da birine sarılmak. maalesef izin vermez buna hayat. kendine sarılmalısın sen de hayata inat!"

''suskunluğumu hafife alma, konuşursam kaldıramazsın.''

"bilinmedik bir hüzün var içimde, bir gariplik. anladım ki ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik."

"birini seveceksen, onu her şeyinle sevme. çünkü bittiğinde; onu unutamamana değil, unutamayacak kadar çok sevdiğine yanarsın."

bi an can dündar diye okudum sövmeye geliyordum

şu satırları herkes bilir ama ben yazıyım yinede "bana şiirlerinde küfür etme diyorlar usulsüz ulan bu kadar o..... çocuğunu nasıl anlatayım küfürsüz"

"insan aklındakileriyle gündüzleri, yüreğindekiyle geceleri uğraşıyor. "

"fazla kurcalama hayatı, vicdanımız temizse, yüreğiniz de güzelse, yaşayın gitsin işte. "

"anlarsın ki; aslında kimsenin farkı yok kimseden. sadece biri daha iyi yalan söyler, biri daha iyi oynar oyununu. hepsi bu."

"sen kasırgalara dayanmışsın, rüzgarla mı yıkılacaksın! başka çaren yok yüreğim, dosta düşmana karşı ayakta kalacaksın."

bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne. “o olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin. demeyeceksin işte. yaşarsın çünkü. öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki. çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın. ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin onu sevdiğinden… -can yücel

öyle bir seveceksin ki; yüreğinden kimse ayıramayacak. ve öyle birini seveceksin ki; seni gözleriyle bile aldatmayacak.

"ne yormak istedim seni. ne de yormak kendimi. çok çalıştım, gitmeye de kalmaya da. ikisi de aynı acı. ikisi de rezil."

fakirin gayri meşru çocuğu olursa piç, zenginin olursa yasak aşkın meyvesi olur. fakir, kız peşinde koşarsa sapık, zengin koşarsa playboy olur. fakir toplanırsa çete, zengin toplanırsa toplantı olur. fakir çalarsa hırsızlık, zengin çalarsa yolsuzluk olur. kavramların bile cepteki paraya göre değiştiği bir dünyada adalet arıyoruz. -- can yücel

"bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş, çok acıttığında anladım.." (bkz: anladım)

hayatında bi kere bile can yücel'in kitabını okumamış adamların sürekli çeşitli platformlarda (hatta bu başlığın altında bile var) can yücel'e ait olmayan şiirleri can yücel'inmişçesine paylaşmasına çok içerliyorum :ı bi okuyun lütfen. bakın adam ne yazmış. mekanım datça olsun'u, bir siyasinin şiirleri'ni, portreler'i, oğlum ve ölüm'ü ne bileyim rengahenk'i okuyun.. şu, bağlanmayacaksın, her şey sende gizli, sevdiğin kadar sevilirsin gibi şiirler ona ait değil. siz şiir sokakta akımını yanlış anlamışsınız. tamam sokak şiirin bizatihi geldiği yerdir. ama o sokaktaki şiir kitapta abicim. açın okuyun. biraz okuyun lütfen.

"bir insan görünce insan oluyorum, bir ağaç görünce ağaç. bir çiçek görünce çiçek, bir çocuk görünce çocuk. bir kadın görünce erkek, bir faşist görünce kahroluyor, kahrediyorum. insanlığın en amansız lüveri, şiirle!"

"çatlak yüreğimle türkülü yollara düştüm ki o kadar olur seke seke ben geldim sike sike gidiyorum"

bazen rüzgarın saçımı dağıtmasına, yağmurun yüzümü ıslatmasına, birilerinin kalbimi kırmasına izin veririm. sonra ; saçımı toplarım, şemsiyemi açarım, kalbimi kapatırım. hepsi bu.

"can yücele sorarlar: -efendim nedir bizim memleketteki bu sağcılık solculuk davaları? can baba: -bu ülkede sabah kalktığında malafat eğer sağ tarafa kaymışsa sağcısındır, yok eğer sol taraftaysa solcu.. -peki sizinki ne tarafta ? - ileride daima ileride."

en sevdiğim şiirinden bir kısım "ne kadar yaşarsan yaşa ,sevdiğin kadardır ömrün.."

"kalbinin attığı kadar canlısın"

"çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın… hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi… hem de hep senin kalacakmış gibi hayat… i̇lişik yaşayacaksın, ucundan tutarak. "

bi hayli kırgınım. belki hayata, belki kendime belki de dilimden düşmeyen keşkelere. - can yücel

bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne o olmazsa yaşayamam demeyeceksin demeyeceksin işte. yaşarsın çünkü öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki

"galiba yoruldum... kalbime kalbimi kanıtlamaktan ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan... ve dahası kocaman bi sahada tek başıma koşmaktan yoruldum"

...nasılda serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak bir çift kısık gözle kendini ellerimin okşayışına bırakırken gitmeni asla istemediğim halde buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları söylemeden 'git artık' demek 'beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa' demek sana nede zor seni görmemek ve belki yıllar sonra karsılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden... yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime ..

''gavura kızıp da oruç bozulmaz! sök at kafandan acabaları, bir kemik ayni yerden iki defa kırılmaz'' dizeleriyle her zaman umudu yeşertendir.

bilinmedik bir hüzün var içimde, bir gariplik. anladım ki, ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik.

bir kemik aynı yerden iki defa kırılmaz demiş. ne güzel demiş. kadınını akdeniz gibi seven güzel baba.

bağlanmayacaksın, adlı şiiriyle bana şiiri sevdiren üstattır. şiirin yeri bende hep ayrı ve özel olacaktır.

"insan aklındakilerle gündüzleri, yüreğindekiyle geceleri uğraşıyormuş." ~can yücel

"mutlaka sana ait olmasini istiyorsan birseylerin... mesela gokkusagi senin olacak. ille de bir seye ait olacaksan, renklere ait olacaksin. mesela turuncuya, yada pembeye. ya da cennete ait olacaksin. cok sahiplenmeden, cok ait olmadan yasayacaksin. "